Kijken tot mijn ogen op zijn.

Ok! Als je dan toch professioneel kunstenaar wilt worden hoort daar een ‘artist statement’ bij. Een stukje tekst dat gaat over hoe jij de wereld ziet. Over waarom je de kunst maakt die je maakt. Los van alle ondernemersperikelen van een archief, een marketingplan, een webwinkel in de maak en de productie van werk, is het belangrijk na te denken over waarom je de dingen doet die je doet. Veel heb ik geleerd van Simon Sinek en zijn ‘golden circle’. Zie zijn TEDtalk op Youtube.  Vandaag heb ik een stukje geschreven over waarom ik doe wat ik doe. Dit is het: 

Hijkerveld in de vroegte

‘Ik heb mijn kinderen in het landschap van hun jeugd gezet.” Dit schreef ik, niet zo lang geleden als een vertrekpunt voor mijn werk. De wereld draait, dat is een houvast. De zon komt op en beschijnt het land. Het Nederlandse landschap. Dat is het. Daar moeten we het mee doen. Maar we kunnen leren van onze voorgangers. Kijken naar de luchten, het water en het land.

Heb je ook wel eens het gevoel dat het landschap zo snel verandert? Net zo snel als jezelf wanneer je naar oude foto’s kijkt waar je lachend op staat? Of als je denkt aan de plek waar je geboren bent? Alles verandert? Is het landschapspijn? Is het meer? Mijn werk gaat over de schoonheid van het nu. Het zien. Ik doorkruis het Nederlandse landschap te voet en fotografeer het zoals je het nog niet eerder gezien hebt. Ga met me mee. Kijk er naar. Dat maakt ons gelijken, partners, collega’s, minnaars. Verbonden door de horizon. ‘God schiep de wereld, maar de Nederlanders maakten hun eigen land’. Wij zijn allemaal landschapskunstenaars.


Hunebed Loon

Als een detective speur ik naar sporen in dat landschap. Stille getuigen van een vervlogen werkelijkheid waarvan ik het verhaal voel vibreren in mijn ziel. Moet ik de wereld veranderen? Nee. Daar heeft zij mij niet bij nodig. Ik kijk, zoek, registreer, verzin en verwonder me. Een missie? Nee. Ik wil kijken tot mijn ogen op zijn.

Ontdekken wat er verborgen is. Horen, voelen, zien en ruiken hoe ons landschap zich ontwikkelt als een kind dat nooit volwassen wordt. Zoals de onvoltooide series in mijn hoofd: Ik maak series en verbind. Hoor aan, wat me interesseert, lees waarover ik meer wil weten, zie wat me opvalt en voel wat me raakt. Mijn werk is het landschap. Het Nederlandse landschap.

Wat ik maak? Landschapskunst over geesten van het Nederlandse landschap. Ik dreg verborgen verhalen van dit landschap op uit een modderige warboel van golven, klei en herinneringen. Boetseer series over het Nederlandse landschap.

Laat me je meenemen en onderdompelen in dat rare kikkerlandje onder de zeespiegel. Laat me je het Nederlandse landschap ontdekken zoals je het nog nooit hebt gezien. Laat me je de verhalen van het landschap vertellen. Laten we verhalen maken. ‘Creating the Dutch landscape.’

Afsluitdijk etappe 4

Using Format